Als leven pijn doet...
Soms lijkt het leven nog vol plannen, vol hoop, vol toekomst. Een half jaar geleden was alles nog zo anders. Er was nog zoveel om naar uit te kijken. Maar sommige situaties zijn niet uit te stellen. Sommige ziektes razen dwars door alles heen.
Reinier was een jonge vader. Van drie prachtige kinderen. Een man met een warme lach, een scherpe blik, en een hart dat klopte voor zijn gezin. Maar die verrekte kloteziekte, kanker in zijn long, nek en hoofd, trok langzaam alles onder zijn voeten vandaan.
Hij koos, moedig en vol liefde, voor euthanasie. Omdat het lijden te groot werd. Omdat leven pijn deed. Omdat de last om hier te zijn te zwaar werd.
Rianne deelde naar zijn overlijden deze qoute, "Als lijden teveel wordt en leven pijn doet, als de last te groot is om hier nog te zijn, dan wordt het einde, het begin van gemis, loslaten uit liefde hoe zwaar het ook."
En dat is precies wat het was: loslaten uit liefde.
Wat mij diep raakte, was de kring van familie en vrienden om hem heen. Zo puur, zo trouw. Mannen die samen huilden, lachten, herinnerden. Die als een muur om zijn gezin stonden. Zij verliezen niet alleen een vriend, maar een broeder in het leven.
Lieve Rianne, Raiza, Rain en Rozy... ik wens jullie heel veel kracht en liefde in de tijd die voor jullie ligt.
Ik hoop dat de beelden die ik voor jullie mocht maken een steun kunnen geven, op de momenten dat het gemis het grootst is.
Reinier, jouw liefde leeft door. In hun harten. In herinneringen. In alles wat je achterlaat...
