Wanneer foto's écht van waarde zijn...

Ik zou willen dat we even terug konden in de tijd en dat we alles konden terugdraaien wat er allemaal is gebeurd. Want een moord kost meer dan 1 leven. Families zullen nooit meer hetzelfde zijn en zijn getekend voor het leven en nog zoveel meer dan we kunnen uitleggen. 

De moord op Jarell heeft me doen beseffen dat wij als fotografen een essentieel onderdeel zijn van de verwerking van dit soort verschrikkelijke drama's. Er voor de familie zijn, de liefde die ze hebben voor hun partner, kind, broer, schoonzoon en/of vriend vastleggen in de meeste verschrikkelijke periode van hun leven. Ik als fotograaf heb dit met alle liefde voor de familie gedaan omdat Sharon mij vroeg om dit proces vast te leggen om er later op terug te kunnen kijken wanneer de familie het eraan toe had. Ze schreef er zelf een prachtig stuk over die ik graag met jullie deel. 

Onderstaande is geschreven door Sharon Kruger, zusje van Jarell:

Het is nu bijna twee jaar geleden dat mijn lieve broertje van ons ontnomen werd. Een jongen in de bloei van zijn leven, zomaar ineens dood door een ander. 

Vanaf dat Jarell geboren werd, werd alles vastgelegd op camera. De vader van Jarell vergat nooit zijn camera, alles werd gefilmd. Ik ben hem daar eeuwig dankbaar voor, want we kunnen alles van zijn hele leven terug kijken, dan voelt het een heel klein beetje alsof je bij hem bent. Je kunt terug naar je herinneringen, momenten die je nooit wilde vergeten maar stiekem toch naar de achtergrond verdwijnen. 

Pas wanneer iemand er niet meer is besef je hoe belangrijk dit is. Alle hoogtepunten van je leven worden vastgelegd. Maar toch hoort een begrafenis daar niet altijd bij... Toch? 

Als er iemand overlijdt moet er natuurlijk een afscheid geregeld worden. Net als wanneer je een bruiloft plant, plan je dit ook. Een draaiboek ontstaat en je wordt geleefd door emoties en verschillende afspraken. Emoties die je normaliter niet zolang vasthoudt. Verdriet en pijn verstompen je, en sluiten je af voor de buitenwereld. Je denkt niet helder na. 

Omdat alles in zijn leven vastgelegd was, wilde de vader van Jarell dit ook filmen. Gewoon een statief ergens neerzetten. Dan hebben we in elk geval iets.. maar dit wilde ik niet, ik wilde iets waardigs, iets dat Jarell ook zou waarderen. 

Ik ken Ilona als fantastische mens en fotografe van bruiloften en newborn shoots , maar ik wist niet of ze dit al eens had gedaan én of ze dit ook wilde. Want ik wilde haar erbij, van begin tot het einde. Dus de laatste zorg, de kist sluiten, de avondwake, en de begrafenis zelf. 

Ikzelf ben een zorgzaam iemand, en houdt er dus niet van als andere mensen aan mijn geliefden zitten en ik heb een zorgachtergrond dus ik heb samen met de vriendin en oudste zus van Jarell de laatste zorg gegeven. Er werd gelachen, en er werd zeker gehuild. Het is een rollercoaster van emoties waar je doorheen gaat en je staat er eigenlijk niet bij stil, het gebeurt gewoon. Door de beelden die Ilona heeft vastgelegd kan ik nu heel goed terug na het moment gaan dat ik bijvoorbeeld mijn broertje zijn baardje met olie masseerde. Ik kan de haartjes in mijn hand voelen, en de geur van zijn baardolie ruiken als ik kijk naar de foto. Of het moment dat ik brak van alles wat er gebeurt was tijdens het sluiten van zijn kist, en bij mijn oudste broer geborgenheid zocht in zijn armen. Nu kan ik die emotie heel goed koppelen aan een moment dat ik mij heel goed herinner want het is zichtbaar, tastbaar bijna. 

Een foto doet zoveel. "Weet je nog?" Krijgt weer inhoudt want wat als je het niet meer weet, dan pakt je de fotos erbij. Het zijn dierbare herinneringen die bij het leven horen, want ook tijdens een afscheid van iemand wordt er gelachen en worden er even andere gesprekken gevoerd. Het is niet alleen maar verdriet en pijn, je herinnert ook de persoon van wie je afscheidt neemt. En zoals de geboorte of een huwelijk van iemand vastgelegd, hoort voor mij daar ook het afscheid bij. De cirkel is dan wel echt compleet.

Het is ook een kwaliteit die een fotograaf/fotografe moet bezitten. Ik denk niet dat iedereen dit kan. Er zijn geen ringlampen of andere attributen die zij erbij kunnen gebruiken. Je wil als nabestaanden ook niet dat constante geklik horen, dus ook daar moeten aanpassingen gedaan worden. 

Je wil ook niet iemand die zegt " wacht even, dit wil ik vastleggen". Je wil iemand die fotografeert vanuit gevoel, vanuit kennis en ervaring. Iemand die the bigger picture ziet, die gevoel kan vastleggen. Voor ons heeft Ilona dat echt heel goed gedaan, ik voelde haar aanwezigheid op een hele prettige manier. Ze liep niet in de weg, ze was aanwezig op de achtergrond. Ze was een steun voor mensen die even niet bij een bekende wilde zijn, ze was een luisterend oor, zij hoorde erbij maar ook weer niet. 

Voor iedereen die afscheid moet nemen van een geliefde kan ik alleen maar zeggen, leg het vast! Je kunt dit niet overdoen.

one shot... one oppertunity... one moment

Would you capture it? Or just let it slip?

eminem

-------------------------------------------------------------------

Ik wil deze doelgroep graag mijn diensten als fotograaf aanbieden. Zijn er meer fotografen die dit als collectieve community willen oppakken? Ik ga graag met iedereen die zich geroepen voelt in gesprek zodat als er in Nederland ergens iets gebeurt, we dit kunnen aanbieden aan nabestaanden. Dit kan een moord zijn, maar ook bijv een verkeersongeval. Ook zal ik mijn oproep gaan delen met Slachtofferhulp Nederland. We moeten dit bespreekbaar maken... Mensen moeten weten dat dit een optie is als ze er mee te maken krijgen.

Ook kan het delen van deze blog daar enorm bij helpen. We moeten ergens daarin beginnen.  

En niet geheel onbelangrijk. De kosten worden in de meeste gevallen vergoed. Er komt in dit soort gevallen een schadeadvocaat aan te pas die alles zal declareren in het strafproces. Er kunnen bepaalde gevallen zijn waarin dit niet mogelijk is. 

Elk persoon verdient dat zijn/haar verhaal verteld wordt... Niet altijd openbaar, maar sowieso als verwerking voor de familie. En in mijn ogen is dat het allerbelangrijkste als je mensen écht wilt helpen! 

Met alle liefde! 

Ilona

NB: Nogmaals dank aan alle familieleden die goedkeuring hebben gegeven om onderstaande beelden te delen.